Weet je, je reageert eigenlijk niet met Elizabeth en Dylan. Die waren er namelijk ook bij <_<
Gray ~ Kerah
Hij fronste zijn voorhoofd en keek even opzij naar Zero, die nieuwsgierig dichterbij kwam. 'Dus dat is die ene Kerah?' vroeg hij grijnzend. Gray knikte en keek weer voor zich uit. 'Al weet ik niet waarom die jongen haar Nuki noemt. Heeft ze ineens twee namen?' hij liep voorzichtig wat dichterbij, maar stopte al snel. De grond bleef schokken. Deed die jongen dat? Hij leek wel op Xander. Waren ze misschien familie?
Ze kreunde luidruchtig. 'N-noem me niet zo.' fluisterde ze gedempt. 'Ik heet Kerah.' ze drukte zich traag overeind, haar hand tegen haar voorhoofd leggend. 'Oké, dat gif heeft dus mijn vlammen uitgeschakeld.' mompelde ze.
Fairy Tail ~
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Oja..Ik was ze eigenlijk vergeten x'D
Simon in actie :3
Simon, Dylan, Elizabeth en Elise
'Huh?' zei hij wat verbaasd. 'Maar die bewaker-,' begon hij, maar schudde toen zijn hoofd. Vervolgens hielp hij haar overeind. 'Dan lopen we wel gewoon,'zei hij, stiekem wat opgelucht. Vliegen leek hem niet iets voor hem. Zijn blik viel op het groepje van Gray en co (x'd), die hij zag als bewakers. Waarom stonden die nog overeind? Hij perste zijn lippen vastberaden op elkaar, ging iets steviger staan en liet de grond toen nog heviger trillen. Zo hevig dat er kleine stukken steen van het plafond naar beneden vielen.
Toen de grond plotseling opnieuw begon te trillen, nog heviger dan eerst, wist Elise zich nog net op tijd aan de muur vast te houden. Dylan was iets minder snel en viel met een gedempte kreun achterover op de grond. 'Zeg,' begon Elizabeth ondertussen, die nergens last van leek te hebben. 'Zou dat die Simon kunnen zijn?'
Simon in actie :3
Simon, Dylan, Elizabeth en Elise
'Huh?' zei hij wat verbaasd. 'Maar die bewaker-,' begon hij, maar schudde toen zijn hoofd. Vervolgens hielp hij haar overeind. 'Dan lopen we wel gewoon,'zei hij, stiekem wat opgelucht. Vliegen leek hem niet iets voor hem. Zijn blik viel op het groepje van Gray en co (x'd), die hij zag als bewakers. Waarom stonden die nog overeind? Hij perste zijn lippen vastberaden op elkaar, ging iets steviger staan en liet de grond toen nog heviger trillen. Zo hevig dat er kleine stukken steen van het plafond naar beneden vielen.
Toen de grond plotseling opnieuw begon te trillen, nog heviger dan eerst, wist Elise zich nog net op tijd aan de muur vast te houden. Dylan was iets minder snel en viel met een gedempte kreun achterover op de grond. 'Zeg,' begon Elizabeth ondertussen, die nergens last van leek te hebben. 'Zou dat die Simon kunnen zijn?'
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Gray ~ Kerah
Hij sloeg zijn ene arm om de middel van Elise en trok haar op die manier dicht tegen zich aan. 'Wacht maar,' fluisterde hij, waarna hij voorzichtig een kus in haar hals plaatste. Vervolgens keek hij achterom naar Elizabeth. 'En wie mag Simon dan wel zijn?' vroeg hij geërgerd. 'Wij staan op het punt om te vallen, en het enige waar jij aan kan denken is ene Simon?' hij schudde zijn hoofd afkeurend en greep zich steviger vast aan de muur. 'Laat maar aan mij over.' zei Zero met zijn eeuwige grijns. Hij keek even opzij naar Snow, die hem met behulp van haar kracht van de grond tilde. 'Thank you,' zei hij in gebroken Engels voor hij zijn ogen sloot en zijn handen voor zijn borstkas in de lucht liet zweven. De ketting die hij om zijn hals droeg begon licht uit te stralen. Zero mompelde enkele onverstaanbare woorden voor zijn ketting een duistere gloed uitstraalde die zijn volledige omgeving donker maakte. Gray keek verward om, maar grijnsde toen. Een grote mistwolk daalde neer over de gevallen bewakers, en toen die was verdwenen was elk van hen weggezakt in een diepe slaap. 'Goed werk, Zero.' zei hij. Zero leunde vermoeid tegen de muur aan, zich met moeite overeind houdend. 'Geen probleem,' mompelde hij. Het had altijd al veel energie van hem gevergd.
Kerah keek verward naar alle bewakers. 'Wat is dit?' vroeg ze gedempt, waarbij ze enkele stappen vooruit zette en wantrouwig met haar voet in de zij van een bewaker porde. Hij reageerde enkel door eenmaal luid te snurken, en toen weer te zwijgen. Daarna gleed haar blik naar het groepje dat nog overeind stond en ze greep haar zwaard steviger vast.
'Relax,'Gray zette zijn kap af, waardoor zijn gezicht zichtbaar werd. Kerah grimaste. 'Dat is niet bepaald opluchtend, hoor.' zei ze, maar glimlachte vervolgens. 'Bedankt dat jullie gekomen zijn.' West zette nu ook zijn kap af. 'Kerah,' zei hij opgelucht. Kerah's gezicht klaarde onmiddellijk op. 'West,' zei ze blij. 'Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien.' desondanks liet ze Simon niet los.
Hij sloeg zijn ene arm om de middel van Elise en trok haar op die manier dicht tegen zich aan. 'Wacht maar,' fluisterde hij, waarna hij voorzichtig een kus in haar hals plaatste. Vervolgens keek hij achterom naar Elizabeth. 'En wie mag Simon dan wel zijn?' vroeg hij geërgerd. 'Wij staan op het punt om te vallen, en het enige waar jij aan kan denken is ene Simon?' hij schudde zijn hoofd afkeurend en greep zich steviger vast aan de muur. 'Laat maar aan mij over.' zei Zero met zijn eeuwige grijns. Hij keek even opzij naar Snow, die hem met behulp van haar kracht van de grond tilde. 'Thank you,' zei hij in gebroken Engels voor hij zijn ogen sloot en zijn handen voor zijn borstkas in de lucht liet zweven. De ketting die hij om zijn hals droeg begon licht uit te stralen. Zero mompelde enkele onverstaanbare woorden voor zijn ketting een duistere gloed uitstraalde die zijn volledige omgeving donker maakte. Gray keek verward om, maar grijnsde toen. Een grote mistwolk daalde neer over de gevallen bewakers, en toen die was verdwenen was elk van hen weggezakt in een diepe slaap. 'Goed werk, Zero.' zei hij. Zero leunde vermoeid tegen de muur aan, zich met moeite overeind houdend. 'Geen probleem,' mompelde hij. Het had altijd al veel energie van hem gevergd.
Kerah keek verward naar alle bewakers. 'Wat is dit?' vroeg ze gedempt, waarbij ze enkele stappen vooruit zette en wantrouwig met haar voet in de zij van een bewaker porde. Hij reageerde enkel door eenmaal luid te snurken, en toen weer te zwijgen. Daarna gleed haar blik naar het groepje dat nog overeind stond en ze greep haar zwaard steviger vast.
'Relax,'Gray zette zijn kap af, waardoor zijn gezicht zichtbaar werd. Kerah grimaste. 'Dat is niet bepaald opluchtend, hoor.' zei ze, maar glimlachte vervolgens. 'Bedankt dat jullie gekomen zijn.' West zette nu ook zijn kap af. 'Kerah,' zei hij opgelucht. Kerah's gezicht klaarde onmiddellijk op. 'West,' zei ze blij. 'Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien.' desondanks liet ze Simon niet los.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Reageer traag, want we kijken naar 10.000 BC ^^
Simon en co
Hij keek verbaasd naar Gray en richtte zijn blik toen vragend op Kerah. 'Ehh- ik wil niet storen, maar wie zijn dat?' vroeg hij met en schaapachtige grijns. Xander keek met een wantrouwende blik naar Kerah, toen hij plotseling Elizabeth's hand op zijn schouder voelde. 'Simon,' zei ze en keek kort naar Gray. 'Is Xander's jongere broer,' verklaarde ze. Xander zei niets en spande zijn spieren op.
Elise's adem stokte kort in haar keel en ze legde haar hoofd tegen zijn schouder aan.
Simon en co
Hij keek verbaasd naar Gray en richtte zijn blik toen vragend op Kerah. 'Ehh- ik wil niet storen, maar wie zijn dat?' vroeg hij met en schaapachtige grijns. Xander keek met een wantrouwende blik naar Kerah, toen hij plotseling Elizabeth's hand op zijn schouder voelde. 'Simon,' zei ze en keek kort naar Gray. 'Is Xander's jongere broer,' verklaarde ze. Xander zei niets en spande zijn spieren op.
Elise's adem stokte kort in haar keel en ze legde haar hoofd tegen zijn schouder aan.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Gray ~ Kerah
Hij keek even verbaasd om naar Elizabeth, en grimaste toen. 'Great,' mompelde hij. 'Alsof we nog niet genoeg hadden aan één Xander.' hij slaakte een geërgerde zucht en keek vervolgens weer voor zich uit voor hij een vernietigende blik van Xander zelf kon opvangen. Niet dat dat snel ging gebeuren, meende hij. Die had het nu te druk met haar Kerah te kijken. Hij slaakte een zucht en draaide zich weer naar Elise toe. 'De opdracht is helaas nog niet voltooid.' mompelde hij. 'De ring.' hij liet haar vermoeid los. Kerah liet haar blik over de groep glijden, totdat ze Xander zag. Haar maag keerde zich om toen ze het meisje zag. Hij deed dus niet eens de moeite de relatie voor haar te verbergen. Waarom reageerde niemand er op? Zonder iets te zeggen draaide ze zich abrupt om en rende zo snel mogelijk weg, verstikt in haar eigen tranen.
Hij keek even verbaasd om naar Elizabeth, en grimaste toen. 'Great,' mompelde hij. 'Alsof we nog niet genoeg hadden aan één Xander.' hij slaakte een geërgerde zucht en keek vervolgens weer voor zich uit voor hij een vernietigende blik van Xander zelf kon opvangen. Niet dat dat snel ging gebeuren, meende hij. Die had het nu te druk met haar Kerah te kijken. Hij slaakte een zucht en draaide zich weer naar Elise toe. 'De opdracht is helaas nog niet voltooid.' mompelde hij. 'De ring.' hij liet haar vermoeid los. Kerah liet haar blik over de groep glijden, totdat ze Xander zag. Haar maag keerde zich om toen ze het meisje zag. Hij deed dus niet eens de moeite de relatie voor haar te verbergen. Waarom reageerde niemand er op? Zonder iets te zeggen draaide ze zich abrupt om en rende zo snel mogelijk weg, verstikt in haar eigen tranen.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Xander, Simon en Elise
Zijn gezicht betrok toen Kerah zich plotseling omdraaide en wegrende. Meteen daarna bedacht hij zich hoe dit eruit moest zien voor haar en hij duwde Elizabeth's hand weg. 'Kerah!' riep hij en rende achter haar aan. Simon keek wat verdwaasd naar Kerah en vervolgens naar de kleine groep mensen voor hem.
Er ontsnapte een gedempte zucht uit haar mond en ze sloeg haar armen om zichzelf heen. 'Stomme ring,' mompelde ze.
Zijn gezicht betrok toen Kerah zich plotseling omdraaide en wegrende. Meteen daarna bedacht hij zich hoe dit eruit moest zien voor haar en hij duwde Elizabeth's hand weg. 'Kerah!' riep hij en rende achter haar aan. Simon keek wat verdwaasd naar Kerah en vervolgens naar de kleine groep mensen voor hem.
Er ontsnapte een gedempte zucht uit haar mond en ze sloeg haar armen om zichzelf heen. 'Stomme ring,' mompelde ze.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Gray ~ Kerah
Zijn blik gleed naar Simon en hij grijnsde zwak. 'Maak je geen zorgen, wij zijn geen echte bewakers.' zei hij. 'We kwamen hier oorspronkelijk om Kerah te bevrijden nadat ze gevangen werd genomen.' hij keek even achterom naar Travers, die naar voren stapte. 'Jij mag met ons meekomen.' zei hij tevreden, zelfs vriendelijk. 'Je ouders wachten op je.' hij keek even over zijn schouder. 'Maar zolang die twee gekken niet terugkomen, kunnen we dus niet terug.' hij slaakte een geërgerde zucht. Gray stapte nu ook dichter naar Simon toe. 'Waarom noemde je haar net Nuki?' vroeg hij koeltjes. Toen hij in de verte een blauwharige, jonge man zag fronste hij zijn voorhoofd. Wie was dat nu weer?
Ze wist niet waar ze naartoe ging. Misschien had dit gebouw wel een tweede uitgang en kon ze zo ontsnappen? Ze sloeg een willekeurige gang in, maar verstarde toen het bleek dood te lopen.
Zijn blik gleed naar Simon en hij grijnsde zwak. 'Maak je geen zorgen, wij zijn geen echte bewakers.' zei hij. 'We kwamen hier oorspronkelijk om Kerah te bevrijden nadat ze gevangen werd genomen.' hij keek even achterom naar Travers, die naar voren stapte. 'Jij mag met ons meekomen.' zei hij tevreden, zelfs vriendelijk. 'Je ouders wachten op je.' hij keek even over zijn schouder. 'Maar zolang die twee gekken niet terugkomen, kunnen we dus niet terug.' hij slaakte een geërgerde zucht. Gray stapte nu ook dichter naar Simon toe. 'Waarom noemde je haar net Nuki?' vroeg hij koeltjes. Toen hij in de verte een blauwharige, jonge man zag fronste hij zijn voorhoofd. Wie was dat nu weer?
Ze wist niet waar ze naartoe ging. Misschien had dit gebouw wel een tweede uitgang en kon ze zo ontsnappen? Ze sloeg een willekeurige gang in, maar verstarde toen het bleek dood te lopen.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Simon en Xander
Hij keek wat verbaasd naar Gray en vervolgens naar Travers. 'O-oh,' zei hij nogal overrompeld. 'Ik-,' hij haalde zijn schouders op. 'Eén van de bewakers noemde haar zo. Ik dacht dat het haar echte naam was,' zei hij verontschuldigend.
'Kerah!' riep hij opnieuw en rende achter haar aan. Het was niet erg moeilijk te weten waar ze heen ging: je kon nou niet bepaald zeggen dat ze lichtvoetig was. Toen hij haar aantrof in een doodlopend stuk kwam hij lichtjes buiten adem tot stilstand. 'Kerah,' zei hij opnieuw en hij keek haar met een onzekere blik aan. 'Ik hou van je.'
Hij keek wat verbaasd naar Gray en vervolgens naar Travers. 'O-oh,' zei hij nogal overrompeld. 'Ik-,' hij haalde zijn schouders op. 'Eén van de bewakers noemde haar zo. Ik dacht dat het haar echte naam was,' zei hij verontschuldigend.
'Kerah!' riep hij opnieuw en rende achter haar aan. Het was niet erg moeilijk te weten waar ze heen ging: je kon nou niet bepaald zeggen dat ze lichtvoetig was. Toen hij haar aantrof in een doodlopend stuk kwam hij lichtjes buiten adem tot stilstand. 'Kerah,' zei hij opnieuw en hij keek haar met een onzekere blik aan. 'Ik hou van je.'
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Gray ~ Kerah
Hij reageerde niet op de woorden van Simon. Eerlijk gezegd drongen ze niet eens tot hem door. Het enige waar hij aan kon denken, en naar kon kijken, was de vreemde man. Hij stond nog steeds stil, maar beantwoordde zijn blik niet. In de plaats daarvan gleden zijn ogen langzaam over de groep, totdat ze de zijne vonden. Gray voelde zijn spieren onwillekeurig samentrekken. Was het nog een bewaker? Een vijand? Zero zat nog steeds uitgeput tegen de muur aan, terwijl Snow bij hem bleef. Nu pas merkte Gray op dat ze elkaars hand vasthielden en daar zachte, zenuwachtige kneepjes in gaven. Travers stond nog steeds langs Simon en grijnsde tevreden. West bleek de enige te zijn die de man ook opmerkte. Gray keek hem even aan en zag nog niet hoe zijn lippen een nogal obsceen woord vormden. Geen geluid. Hij keek weer voor zich uit. De man keek nu niet meer naar hem. Zijn ogen waren nu priemend op West gericht, en Gray kon zowaar een emotie van zijn gezicht aflezen. Ironie. West, daarentegen, keek de man haatdragend aan. 'Ken je hem?' vroeg Gray zacht. Voor West echter kon antwoorden, sprak de man. 'Jij,' zei hij zacht. 'Jij bent diegene die Nuki verborgen heeft.' zei hij traag. West balde zijn handen tot vuisten. Gray keek sprakeloos naar de vriend van Kerah. Nuki? Alweer die naam? Wie was Nuki? Het besef trof hem als een schok. 'B-bedoelen jullie - de prinses? Heb jij haar ontvoerd?' vroeg hij verbijsterd aan West. 'Natuurlijk niet!' snauwde hij. 'De ontvoerder s-,' verder kwam hij niet. Een vreemde plasmastraal trof hem volop in zijn maag. West hapte naar adem, en toen ging alles in rook op. Gray sperdde zijn ogen geschrokken wijder open en kon nog net het geluid onderscheiden van een lichaam dat krachtig tegen de stalen muur aan vloog.
Ze keek hulpeloos om zich heen, maar haar blik werd hard toen ze Xander zag. De tranen die voortdurend over haar wangen stroomden verraadden haar verdriet, echter. 'Lieg niet!' snauwde ze als reactie op zijn laatste woorden. 'Ik zag je wel met dat meisje, en -,' de woorden bleven in haar keel steken. Ze hapte naar adem en wendde haar blik snikkend van hem af.
Hij reageerde niet op de woorden van Simon. Eerlijk gezegd drongen ze niet eens tot hem door. Het enige waar hij aan kon denken, en naar kon kijken, was de vreemde man. Hij stond nog steeds stil, maar beantwoordde zijn blik niet. In de plaats daarvan gleden zijn ogen langzaam over de groep, totdat ze de zijne vonden. Gray voelde zijn spieren onwillekeurig samentrekken. Was het nog een bewaker? Een vijand? Zero zat nog steeds uitgeput tegen de muur aan, terwijl Snow bij hem bleef. Nu pas merkte Gray op dat ze elkaars hand vasthielden en daar zachte, zenuwachtige kneepjes in gaven. Travers stond nog steeds langs Simon en grijnsde tevreden. West bleek de enige te zijn die de man ook opmerkte. Gray keek hem even aan en zag nog niet hoe zijn lippen een nogal obsceen woord vormden. Geen geluid. Hij keek weer voor zich uit. De man keek nu niet meer naar hem. Zijn ogen waren nu priemend op West gericht, en Gray kon zowaar een emotie van zijn gezicht aflezen. Ironie. West, daarentegen, keek de man haatdragend aan. 'Ken je hem?' vroeg Gray zacht. Voor West echter kon antwoorden, sprak de man. 'Jij,' zei hij zacht. 'Jij bent diegene die Nuki verborgen heeft.' zei hij traag. West balde zijn handen tot vuisten. Gray keek sprakeloos naar de vriend van Kerah. Nuki? Alweer die naam? Wie was Nuki? Het besef trof hem als een schok. 'B-bedoelen jullie - de prinses? Heb jij haar ontvoerd?' vroeg hij verbijsterd aan West. 'Natuurlijk niet!' snauwde hij. 'De ontvoerder s-,' verder kwam hij niet. Een vreemde plasmastraal trof hem volop in zijn maag. West hapte naar adem, en toen ging alles in rook op. Gray sperdde zijn ogen geschrokken wijder open en kon nog net het geluid onderscheiden van een lichaam dat krachtig tegen de stalen muur aan vloog.
Ze keek hulpeloos om zich heen, maar haar blik werd hard toen ze Xander zag. De tranen die voortdurend over haar wangen stroomden verraadden haar verdriet, echter. 'Lieg niet!' snauwde ze als reactie op zijn laatste woorden. 'Ik zag je wel met dat meisje, en -,' de woorden bleven in haar keel steken. Ze hapte naar adem en wendde haar blik snikkend van hem af.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Xander, Simon en Elise
Zijn gezicht betrok en hij deed een stap dichter naar haar toe. 'Ik lieg niet, Kerah,' zei hij, waarbij hij haar recht in de ogen keek. Hij wilde haar zo ontzettend graag omhelzen en gewoon dicht tegen zich aandrukken, maar hij had niet het idee dat ze dat zou toestaan. Hij beet op zijn lip. 'Dat meisje was Elizabeth,' zei hij en wendde vervolgens zijn blik af. 'Misschien had ik het je meteen moeten vertellen, maar ze is nog steeds precies hetzelfde als dat kleine draakachtige wezentje dat ik overal mee naar toe nam.' Hij keek weer op en beet op zijn lip. 'Er is helemaal niets tussen mij en Elizabeth, Kerah.'
Toen hij een onbekende stem hoorde draaide Simon zich verbaasd om en hij keek naar de jongen. Toen hij Kerah ook Nuki noemde, verscheen er een verwarde blik in zijn ogen. Had hij dan toch gelijk en heette ze wel Nuki? Hij begreep er niets meer van. Dylan was aan de andere kant van Simon gaan staan en keek met een lichte frons naar de jongen. 'Prinses?' herhaalde hij vervolgens traag. Dit werd steeds ingewikkelder.
Toen één of andere, vreemde plasmastraal op West afkwam deinsde Elise geschrokken achteruit. Ze hoestte gedempt toen er overal ineens alleen nog maar rook te zien was en ze drukte haar rug tegen de muur aan.
Zijn gezicht betrok en hij deed een stap dichter naar haar toe. 'Ik lieg niet, Kerah,' zei hij, waarbij hij haar recht in de ogen keek. Hij wilde haar zo ontzettend graag omhelzen en gewoon dicht tegen zich aandrukken, maar hij had niet het idee dat ze dat zou toestaan. Hij beet op zijn lip. 'Dat meisje was Elizabeth,' zei hij en wendde vervolgens zijn blik af. 'Misschien had ik het je meteen moeten vertellen, maar ze is nog steeds precies hetzelfde als dat kleine draakachtige wezentje dat ik overal mee naar toe nam.' Hij keek weer op en beet op zijn lip. 'Er is helemaal niets tussen mij en Elizabeth, Kerah.'
Toen hij een onbekende stem hoorde draaide Simon zich verbaasd om en hij keek naar de jongen. Toen hij Kerah ook Nuki noemde, verscheen er een verwarde blik in zijn ogen. Had hij dan toch gelijk en heette ze wel Nuki? Hij begreep er niets meer van. Dylan was aan de andere kant van Simon gaan staan en keek met een lichte frons naar de jongen. 'Prinses?' herhaalde hij vervolgens traag. Dit werd steeds ingewikkelder.
Toen één of andere, vreemde plasmastraal op West afkwam deinsde Elise geschrokken achteruit. Ze hoestte gedempt toen er overal ineens alleen nog maar rook te zien was en ze drukte haar rug tegen de muur aan.
People holding grudges should be holding hands.