Gray ~ Kerah
Zodra hij het gebouw had betreden, werd hij overvallen door chaos. Overal flikkerden lichten en een luid, irritant alarm ging af. Hij keek gedesoriënteerd op zich heen, toen hij verderop enkele vlammen zag. 'Daarheen!' Zonder te aarzelen liep West vooruit. Halverwege kwam hij echter geschrokken tot stilstand. Gray fronste zijn voorhoofd.
Een van de bewakers had een enorme spin opgeroepen. Het dier sprintte al kwetterend en krijsend op Kerah af. 'Je hebt genoeg wapens!' riep deze naar Simon. 'De hele grond onder je is een wapen.' zei ze, eenmaal met haar zwaard zwaaiend. Een grote vuurpluim schoot op de spin af en zette hem in brand. Het dier krijste van de pijn.
Gray had de afstand tussen West ondertussen ingelopen en keek verbaasd naar de honderden bewakers die zich voor hen in een groepje hadden verdrongen. Verderop was het gekrijs van een spin hoorbaar, dat al snel stopte. De bewakers voor hen schoten vooruit, en Gray besloot hetzelfde te doen. Hij moest tenslotte doorgaan voor een echte bewaker.
Fairy Tail ~
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Xander en Elise
Zijn blik schoot door de ruimte, even in de war gebracht door de plotselinge chaos in het gebouw. Toen hij Kerah's stem in de verte hoorde, lukte het hem echter weer zich te concentreren. Hij keek opzij naar de rest en haastte zich achter Gray aan, terwijl hij zich afvroeg hoe ze door die gigantische muur bewakers zouden komen. Elise trok de capuchon die aan de jas vast zat over haar hoofd, in een poging er iets mannelijker uit te zien.
Simon
Hij keek opzij naar Kerah en toen hij zijn aandacht weer voor zich richtte zag hij een gigantische spin op zich af komen. 'Wow!' riep hij geschrokken en hij deinsde achteruit. Meteen daarna herstelde hij zich echter weer en hij kwam weer naast Kerah staan. 'Maar ik heb nooit geleerd te vechten,' zei hij, nog steeds aarzelend.
Zijn blik schoot door de ruimte, even in de war gebracht door de plotselinge chaos in het gebouw. Toen hij Kerah's stem in de verte hoorde, lukte het hem echter weer zich te concentreren. Hij keek opzij naar de rest en haastte zich achter Gray aan, terwijl hij zich afvroeg hoe ze door die gigantische muur bewakers zouden komen. Elise trok de capuchon die aan de jas vast zat over haar hoofd, in een poging er iets mannelijker uit te zien.
Simon
Hij keek opzij naar Kerah en toen hij zijn aandacht weer voor zich richtte zag hij een gigantische spin op zich af komen. 'Wow!' riep hij geschrokken en hij deinsde achteruit. Meteen daarna herstelde hij zich echter weer en hij kwam weer naast Kerah staan. 'Maar ik heb nooit geleerd te vechten,' zei hij, nog steeds aarzelend.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Kerah
'Je hebt geleerd je krachten te beheersen, toch?' vroeg ze geërgerd terwijl ze een vreemd soort wezen afweerde. 'Laat de grond trillen!' ze beet op haar lip terwijl ze haar zwaard door het hart van het dier stak. Het krijste niet eens, maar zakte onmiddellijk dood op de grond. Paars gif spoot in het rond, inclusief op Kerah zelf. Ze hield haar lippen, ogen, neus en oren gesloten, voorkomend dat het in haar lichaam trok. Toen het echter op haar handen terecht kwam, voelde ze het in haar huid trekken.
Gray
Hij was groot, dat was niet te ontkennen. Maar vele bewakers die voor hem stonden waren nog veel groter. Geïrriteerd verhief hij zichzelf op zijn tenen terwijl hij probeerde een glimp van het spectakel op te vangen. Niets. Behalve de achterhoofden van gefrustreerde bewakers, zag hij niets. De wachters gingen niet bepaald ervaren te werk. Als ze zich in één hoop op Kerah hadden afgestort, had ze zich onmogelijk kunnen verzetten. In de plaats daarvan stuurden ze enkel monsters op haar af. Wat was dit? Een simpele test? Hij gromde gedempt om te voorkomen dat anderen het zouden horen. Wat kon hij nu nog meer doen dan enkel wachten?
'Je hebt geleerd je krachten te beheersen, toch?' vroeg ze geërgerd terwijl ze een vreemd soort wezen afweerde. 'Laat de grond trillen!' ze beet op haar lip terwijl ze haar zwaard door het hart van het dier stak. Het krijste niet eens, maar zakte onmiddellijk dood op de grond. Paars gif spoot in het rond, inclusief op Kerah zelf. Ze hield haar lippen, ogen, neus en oren gesloten, voorkomend dat het in haar lichaam trok. Toen het echter op haar handen terecht kwam, voelde ze het in haar huid trekken.
Gray
Hij was groot, dat was niet te ontkennen. Maar vele bewakers die voor hem stonden waren nog veel groter. Geïrriteerd verhief hij zichzelf op zijn tenen terwijl hij probeerde een glimp van het spectakel op te vangen. Niets. Behalve de achterhoofden van gefrustreerde bewakers, zag hij niets. De wachters gingen niet bepaald ervaren te werk. Als ze zich in één hoop op Kerah hadden afgestort, had ze zich onmogelijk kunnen verzetten. In de plaats daarvan stuurden ze enkel monsters op haar af. Wat was dit? Een simpele test? Hij gromde gedempt om te voorkomen dat anderen het zouden horen. Wat kon hij nu nog meer doen dan enkel wachten?
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Simon
'Maar-,' begon hij opnieuw, maar viel toen stil. Toen hij ineens overal paars gif zag, sprong hij geschrokken achteruit, bijna in de armen van een bewaker. Deze grijnsde breed en trok een wapen, waarna Simon in blinde paniek naar hem uithaalde met een stenen vuist. De man vloog meerdere meters naar achter en Simon knipperde met zijn ogen. Misschien was hij toch niet zo weerloos als hij dacht.
Xander en Elise
Hij deed zijn best over de schouders van Gray en alle bewakers te kijken, maar hij was nou niet bepaald de langste. Zijn blik gleed een paar keer over zijn omgeving, maar niemand leek aandacht aan hem te besteden. Hij bleef strak voor zich uitkijken, terwijl de grond onder zijn voeten langzaam omhoog kwam, tot hij net over alle hoofden heen kon kijken.
Ze beet op haar lip en keek wat verbaasd toe hoe Xander ineens een stuk leek te groeien. Natuurlijk, dat kon hij weer wel.
'Maar-,' begon hij opnieuw, maar viel toen stil. Toen hij ineens overal paars gif zag, sprong hij geschrokken achteruit, bijna in de armen van een bewaker. Deze grijnsde breed en trok een wapen, waarna Simon in blinde paniek naar hem uithaalde met een stenen vuist. De man vloog meerdere meters naar achter en Simon knipperde met zijn ogen. Misschien was hij toch niet zo weerloos als hij dacht.
Xander en Elise
Hij deed zijn best over de schouders van Gray en alle bewakers te kijken, maar hij was nou niet bepaald de langste. Zijn blik gleed een paar keer over zijn omgeving, maar niemand leek aandacht aan hem te besteden. Hij bleef strak voor zich uitkijken, terwijl de grond onder zijn voeten langzaam omhoog kwam, tot hij net over alle hoofden heen kon kijken.
Ze beet op haar lip en keek wat verbaasd toe hoe Xander ineens een stuk leek te groeien. Natuurlijk, dat kon hij weer wel.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Kerah
Ze keek nijdig om. 'Laat de grond trillen!' snauwde ze Simon toe. 'Doe het, of we gaan beide dood!' ze keek gespannen naar de jongen die zo op Xander leek. Het was haast pijnlijk. Hij had haar bedrogen, met een meisje dat waarschijnlijk wel tien keer mooier dan zijzelf was. Een snik welde op uit haar borstkas en ze dook ineen. 'Doe het alsjeblieft.' zei ze zacht. 'Ik wil zo niet sterven. Ik wil Siegrain niet zien.' ze pakte haar zwaard steviger vast.
Zolang jij dat niet doet met Simon kan ik dus niets met Gray. Jouw schuld!
Ze keek nijdig om. 'Laat de grond trillen!' snauwde ze Simon toe. 'Doe het, of we gaan beide dood!' ze keek gespannen naar de jongen die zo op Xander leek. Het was haast pijnlijk. Hij had haar bedrogen, met een meisje dat waarschijnlijk wel tien keer mooier dan zijzelf was. Een snik welde op uit haar borstkas en ze dook ineen. 'Doe het alsjeblieft.' zei ze zacht. 'Ik wil zo niet sterven. Ik wil Siegrain niet zien.' ze pakte haar zwaard steviger vast.
Zolang jij dat niet doet met Simon kan ik dus niets met Gray. Jouw schuld!
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Sorryyy x'd
Simon
Hij keek haar geschrokken aan en beet schuldbewust op zijn lip. 'Ik weet niet of ik wel-,' begon hij, maar maakte zijn zin niet af. Hij moest gewoon zijn best doen, zei hij in gedachten streng tegen zichzelf. 'Wie is Siegrain?' vroeg hij verbaasd, vlak voor de grond onder hun voeten hevig begon te trillen.
Simon
Hij keek haar geschrokken aan en beet schuldbewust op zijn lip. 'Ik weet niet of ik wel-,' begon hij, maar maakte zijn zin niet af. Hij moest gewoon zijn best doen, zei hij in gedachten streng tegen zichzelf. 'Wie is Siegrain?' vroeg hij verbaasd, vlak voor de grond onder hun voeten hevig begon te trillen.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Het is eerder een marteling voor jou, hoor ^^
Gray ~ Kerah
Zodra de grond hen begon te schokken keek hij verwonderd om naar Xander. 'Wat doe je, idioot?' siste hij boos terwijl hij probeerde te blijven staan. Voor hem waren de schokken een stuk heviger, waardoor verschillende bewakers op de grond tuimelden en verwoed weer overeind probeerden te krabbelen. Gray vloekte inwendig terwijl hij eindelijk houvast vond bij een vreemd soort uitsteeksel van de muur. Ook Zero, West, Travers en Snow wisten zich overeind te houden. Toen hij achterom keek, zag hij dat Snow met behulp van haar kracht voorwerpen in de lucht liet zweven waar iedereen zich aan vast kon houden. Hij knikte naar haar als soort bedankje. Daarna keek hij bezorgd naar Elise, en toen Xander. 'Hou daar mee op!' snauwde hij.
Kerah opende haar ogen geschrokken toen de grond schudde en schokte. Ze glimlachte opgelucht naar Simon en greep vervolgens zijn hand vast. 'We gaan vliegen.' zei ze grijnzend. Even later ontstonden er vlammen op haar rug, die al snel weer doofden. Grote, zwarte vleugels waren aan haar schouderbladen verschenen.
Gray ~ Kerah
Zodra de grond hen begon te schokken keek hij verwonderd om naar Xander. 'Wat doe je, idioot?' siste hij boos terwijl hij probeerde te blijven staan. Voor hem waren de schokken een stuk heviger, waardoor verschillende bewakers op de grond tuimelden en verwoed weer overeind probeerden te krabbelen. Gray vloekte inwendig terwijl hij eindelijk houvast vond bij een vreemd soort uitsteeksel van de muur. Ook Zero, West, Travers en Snow wisten zich overeind te houden. Toen hij achterom keek, zag hij dat Snow met behulp van haar kracht voorwerpen in de lucht liet zweven waar iedereen zich aan vast kon houden. Hij knikte naar haar als soort bedankje. Daarna keek hij bezorgd naar Elise, en toen Xander. 'Hou daar mee op!' snauwde hij.
Kerah opende haar ogen geschrokken toen de grond schudde en schokte. Ze glimlachte opgelucht naar Simon en greep vervolgens zijn hand vast. 'We gaan vliegen.' zei ze grijnzend. Even later ontstonden er vlammen op haar rug, die al snel weer doofden. Grote, zwarte vleugels waren aan haar schouderbladen verschenen.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Xander, Elise en Simon
Hij keek geschrokken opzij naar Gray. 'Ik doe helemaal niets!' zei hij op geërgerde toon. Alsof hij echt zo stom zou zijn. Het kostte hem weinig moeite te blijven staan, maar erg comfortabel was al dat schudden niet. Hij perste zijn lippen op elkaar en deed een poging de grond weer stil te krijgen, maar dat mislukte. Elise had zich stevig aan Gray's schouder vastgeklemd en staarde versufd naar voren. Doordat de meeste bewakers voor haar op de grond waren gevallen, kon ze ineens een stuk meer zien. Naast Kerah stond een jongen die- nouja, het was alsof er een tweede Xander stond.
Hij grijnsde triomfantelijk toen hij de bewakers met bosjes neer zag vallen. 'Dat heb ik gedaan!' zei hij, verbaasd over het feit dat het hem gelukt was. Toen hij Kerah hoorde keek hij haar geschrokken aan. 'Vliegen?' piepte hij.
Hij keek geschrokken opzij naar Gray. 'Ik doe helemaal niets!' zei hij op geërgerde toon. Alsof hij echt zo stom zou zijn. Het kostte hem weinig moeite te blijven staan, maar erg comfortabel was al dat schudden niet. Hij perste zijn lippen op elkaar en deed een poging de grond weer stil te krijgen, maar dat mislukte. Elise had zich stevig aan Gray's schouder vastgeklemd en staarde versufd naar voren. Doordat de meeste bewakers voor haar op de grond waren gevallen, kon ze ineens een stuk meer zien. Naast Kerah stond een jongen die- nouja, het was alsof er een tweede Xander stond.
Hij grijnsde triomfantelijk toen hij de bewakers met bosjes neer zag vallen. 'Dat heb ik gedaan!' zei hij, verbaasd over het feit dat het hem gelukt was. Toen hij Kerah hoorde keek hij haar geschrokken aan. 'Vliegen?' piepte hij.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Gray ~ Kerah
'Wie kan het anders zijn? Je gaat me niet beweren dat er plots, heel toevallig, een aardbeving is!' snauwde hij boos naar Xander. 'Stop het, verdomme!' hij greep zich steviger beet aan het uitsteeksel van de muur en keek weer voor zich uit. Ondertussen waren alle bewakers op de grond gevallen, zodat hij Kerah in de verte kon zien. Er stond iemand bij haar. 'Ehh - Xander? Waarom sta jij daar èn hier?' vroeg hij verbijsterd.
'Ja, we gaan vlieg-,' ze haperde toen de vleugels op haar schouders verdwenen, net zoals de vlammen op haar zwaard. 'What the -,' haar adem begon te stokken en ze hapte eenmaal naar adem. Haar wereld leek te draaien. De aders in haar lichaam lichtten paars op. 'Gi-gif,' fluisterde ze, vlak voor ze bewusteloos op de grond zakte.
En nu kan Simon heel toevallig de echte naam van Kerah schreeuwen =33
'Wie kan het anders zijn? Je gaat me niet beweren dat er plots, heel toevallig, een aardbeving is!' snauwde hij boos naar Xander. 'Stop het, verdomme!' hij greep zich steviger beet aan het uitsteeksel van de muur en keek weer voor zich uit. Ondertussen waren alle bewakers op de grond gevallen, zodat hij Kerah in de verte kon zien. Er stond iemand bij haar. 'Ehh - Xander? Waarom sta jij daar èn hier?' vroeg hij verbijsterd.
'Ja, we gaan vlieg-,' ze haperde toen de vleugels op haar schouders verdwenen, net zoals de vlammen op haar zwaard. 'What the -,' haar adem begon te stokken en ze hapte eenmaal naar adem. Haar wereld leek te draaien. De aders in haar lichaam lichtten paars op. 'Gi-gif,' fluisterde ze, vlak voor ze bewusteloos op de grond zakte.
En nu kan Simon heel toevallig de echte naam van Kerah schreeuwen =33
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Simon, Xander
'Nuki!' riep hij geschrokken. De grond hield abrupt weer op met trillen en hij zakte naast haar neer. 'Gif?' herhaalde hij geschrokken. Wat moest hij nu? Hij pakte haar bij haar schouders en schudde haar voorzichtig door elkaar. 'Nuki?' vroeg hij opnieuw. 'Nuki, zeg iets. Dit is niet het moment om bewusteloos te raken,' zei hij op wanhopige toon.
Hij keek met een lichte frons naar Elise en Gray. 'Ik ben niet hier en daar,' reageerde hij. Pas toen hij weer voor zich uitkeek zag hij Simon en zijn mond viel nog net niet open. 'Oh,' bracht hij uit en begon onwillekeurig toch te twijfelen of hij echt niet op twee dezelfde plekken stond. Toen Kerah neerviel was hij dat echter meteen vergeten. 'Kerah!' Hij sprong van de verhoging af en rende tussen de gevallen bewakers door naar haar toe.
'Nuki!' riep hij geschrokken. De grond hield abrupt weer op met trillen en hij zakte naast haar neer. 'Gif?' herhaalde hij geschrokken. Wat moest hij nu? Hij pakte haar bij haar schouders en schudde haar voorzichtig door elkaar. 'Nuki?' vroeg hij opnieuw. 'Nuki, zeg iets. Dit is niet het moment om bewusteloos te raken,' zei hij op wanhopige toon.
Hij keek met een lichte frons naar Elise en Gray. 'Ik ben niet hier en daar,' reageerde hij. Pas toen hij weer voor zich uitkeek zag hij Simon en zijn mond viel nog net niet open. 'Oh,' bracht hij uit en begon onwillekeurig toch te twijfelen of hij echt niet op twee dezelfde plekken stond. Toen Kerah neerviel was hij dat echter meteen vergeten. 'Kerah!' Hij sprong van de verhoging af en rende tussen de gevallen bewakers door naar haar toe.
People holding grudges should be holding hands.