paardenfans

Saylin
Ze lachte en gaf hem een zachte por in zijn zij. 'Misschien moet ik dan maar alvast de begrafenis gaan regelen.'

Ace
'Zeg ze op school dan ineens dat ik nooit meer kan komen,' zei hij onschuldig.

Saylin
Ze glimlachte lichtjes. 'Moet ik die horde hysterisch wordende meisjes dan toelaten bij je graf of heb je liever rust?' vroeg ze.

Ace
'Vergeet wat ik zei,' zei hij lachend.

Saylin
Ze grinnikte. 'Je gaat me nu toch niet vertellen dat je niet van al die aandacht houdt?'

Ace
'Dat heb ik je daarstraks toch al duidelijk gemaakt,' zei hij kalm.

Saylin
'Hmm,' zei ze en haalde haar schouders op. 'Ik vind het gewoon lastig te geloven,' gaf ze toe. 'Ik bedoel, ik heb je jarenlang gezien als Ace, die ene jongen die geilt op aandacht van meisjes die bijna omvallen door de grootte van hun borsten en expres goede cijfers haalt alleen om mij te frustreren.' Meteen daarna drongen de woorden die ze zojuist had uitgesproken tot haar door en kleurde ze rood.

Ace
'In het begin was die aandacht inderdaad leuk,' bekende hij. 'maar na een tijdje begon het te irriteren.' hij slaakte een zucht. 'En ik wil je helemaal niet treiteren, hoor.' voegde hij eraan toe.

Saylin
'Zo lijkt het wel,' mompelde ze gedempt. 'Ik bedoel, heb je er enig idee van hoe hard ik mijn best moet doen om die cijfers te halen?' vroeg ze en haalde een hand door haar haren. 'En jij lijkt altijd maar fluitend door die tentamens te lopen.'

Ace
Hij fronste zijn voorhoofd, maar lachte toen. 'En denk je nu echt dat ik daar geen moeite voor moet doen?' vroeg hij redelijk spottend. 'Ik ben echt niet slimmer dan jou, hoor.'