Sterre
Haar blik gleed traag opzij toen ze voelde hoe er iemand tegen de tafel aanleunde. Bij het zien van Ty kneep ze haar bekertje samen, waardoor het laatste beetje water op de grond viel. Ze wierp een korte blik naar beneden, maar besloot dat er hier genoeg mensen waren die het konden opruimen. Ze zette het kapotte bekertje terug op tafel en liep naar hem toe. 'Jij,' zei ze op botte toon. 'District twaalf, niet?'
Sylvian
Hij schoof het stukje touw van hem vandaan, alsof het hem anders ziek zou maken, en hij kwam overeind. 'Ik denk dat ik even verder ga kijken,' zei hij op kalme toon, al voelde hij zich niet zo. 'Die knopen lukken me toch nooit.' Hij glimlachte even naar Kady en gaf haar een zachte duw. 'Blijf jij maar hier,' zei hij, voor hij zich omdraaide en wegliep. Kady keek hem met een lichte frons na, voor ze haar blik op Sage richtte.
Robin en begeleiderman
'Nou, dat kun je zien,' zei hij. 'Al is het maar een klein beetje,' voegde hij eraan toe, alsof hij bang was teveel complimenten te geven. Bij het horen van haar ingepakte belediging bleef zijn gezicht uitdrukkingloos. 'Het is beter die opmerkingen in te houden. Je wilt geen onnodige vijanden maken,' zei hij rustig, voor hij zich op Hanatarou richtte. 'Dus, wat heb jij te bieden?' Robin rolde zich op haar buik en krabbelde overeind, waarna ze haar kleren afklopte.
De hongerspelen ~
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Ty
Hij had gehoopt een tijdje alleen te zijn, maar de naderende voetstappen gaven aan dat zijn rust spoedig weer verstoord zou worden. Hij keek niet op, noch liet hij blijken dat hij zich bewust was van haar aanwezigheid. In de plaats daarvan draaide hij zich om en keek geveinsd geïnteresseerd naar de verschillende voedselwaren. 'Hmm?' vroeg hij toen ze hem op een nogal onbeleefde toon aansprak. Hij observeerde haar vluchtig voor hij oogcontact zocht. 'Ja, district 12.' beaamde hij na een lange stilte. 'Wat knap van je dat je zoiets opmerkt. Ik heb namelijk geen idee van welk district jij vandaan komt.' Zijn mondhoeken krulden zich op tot een voorzichtige glimlach voor die weer naar beneden trokken. Om zichzelf wat te doen te geven nam hij een appel en zette zijn tanden in het vlees van de vrucht.
Shai
'Sorry, dat was een gemene opmerking.' zei ze, beseffend dat hij waarschijnlijk gelijk had. Vervolgens liep ze, zonder nog iets te zeggen, naar Robin toe en glimlachte haar toe. 'Hee, heb je je bezeerd?' vroeg ze vriendelijk. Hanatarou deinsde achteruit, duidelijk geschrokken door zijn vraag. 'Ik?' vroeg hij met een stem die minstens een octaaf was gestegen. Hij begon wilde gebaren te maken met zijn armen en handen. 'Nee, ik ben niet echt het vechttype. Ik ben mentaal sterker.'
Hij had gehoopt een tijdje alleen te zijn, maar de naderende voetstappen gaven aan dat zijn rust spoedig weer verstoord zou worden. Hij keek niet op, noch liet hij blijken dat hij zich bewust was van haar aanwezigheid. In de plaats daarvan draaide hij zich om en keek geveinsd geïnteresseerd naar de verschillende voedselwaren. 'Hmm?' vroeg hij toen ze hem op een nogal onbeleefde toon aansprak. Hij observeerde haar vluchtig voor hij oogcontact zocht. 'Ja, district 12.' beaamde hij na een lange stilte. 'Wat knap van je dat je zoiets opmerkt. Ik heb namelijk geen idee van welk district jij vandaan komt.' Zijn mondhoeken krulden zich op tot een voorzichtige glimlach voor die weer naar beneden trokken. Om zichzelf wat te doen te geven nam hij een appel en zette zijn tanden in het vlees van de vrucht.
Shai
'Sorry, dat was een gemene opmerking.' zei ze, beseffend dat hij waarschijnlijk gelijk had. Vervolgens liep ze, zonder nog iets te zeggen, naar Robin toe en glimlachte haar toe. 'Hee, heb je je bezeerd?' vroeg ze vriendelijk. Hanatarou deinsde achteruit, duidelijk geschrokken door zijn vraag. 'Ik?' vroeg hij met een stem die minstens een octaaf was gestegen. Hij begon wilde gebaren te maken met zijn armen en handen. 'Nee, ik ben niet echt het vechttype. Ik ben mentaal sterker.'
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Sylvian
Hij liep met zware passen door de grote zaal heen, die hem een beetje deed denken aan de oude gymzaal van de basisschool - al kwam die qua grootte niet eens in de buurt. Hij had zijn rondje nu bijna volledig afgemaakt en hij was niets tegengekomen waar hij aan wilde deelnemen. Speer of messen werpen was niets voor hem, dat wist hij vanaf het begin al. Van planten wist hij dan misschien niet erg veel, maar hij wilde iets doen, om zijn gedachten af te leiden. Hij haalde een paar keer diep adem en liep verder, al werd zijn tempo steeds trager. Hier gewoon een beetje voor spek en bonen bij staan wilde hij ook niet doen, niet als hij eraan dacht hoe zijn moeder op dit moment alleen thuis was. Hij moest terugkomen, al was het alleen maar voor haar.
Robin
Ze grimaste en haalde haar schouders op. 'Waarschijnlijk heb ik een hernia opgelopen dankzij die vent, maar verder gaat alles prima,' zei ze met een stem waar het sarcasme vanaf droop. Toen ze zich bedacht dat dat ook gemeen over kon komen, probeerde ze een kleine glimlach. 'Ik bedoel, ja het gaat.' Ze keek opzij naar Hanatarou en de begeleider, die hem spottend aan keek. 'Die mentale kracht gaat je niet helpen in de arena, knul,' zei hij.
Sterre
Ze kneep haar ogen lichtjes samen en nam Ty nog eens in zich op. 'District 12 is ronduit waardeloos,' zei ze vervolgens bot. 'Ik kom uit district 8. Textiel dus,' zei ze vervolgens en sloeg haar armen over elkaar, alsof ze wachtte tot hij een beledigende opmerking terug maakte.
Hij liep met zware passen door de grote zaal heen, die hem een beetje deed denken aan de oude gymzaal van de basisschool - al kwam die qua grootte niet eens in de buurt. Hij had zijn rondje nu bijna volledig afgemaakt en hij was niets tegengekomen waar hij aan wilde deelnemen. Speer of messen werpen was niets voor hem, dat wist hij vanaf het begin al. Van planten wist hij dan misschien niet erg veel, maar hij wilde iets doen, om zijn gedachten af te leiden. Hij haalde een paar keer diep adem en liep verder, al werd zijn tempo steeds trager. Hier gewoon een beetje voor spek en bonen bij staan wilde hij ook niet doen, niet als hij eraan dacht hoe zijn moeder op dit moment alleen thuis was. Hij moest terugkomen, al was het alleen maar voor haar.
Robin
Ze grimaste en haalde haar schouders op. 'Waarschijnlijk heb ik een hernia opgelopen dankzij die vent, maar verder gaat alles prima,' zei ze met een stem waar het sarcasme vanaf droop. Toen ze zich bedacht dat dat ook gemeen over kon komen, probeerde ze een kleine glimlach. 'Ik bedoel, ja het gaat.' Ze keek opzij naar Hanatarou en de begeleider, die hem spottend aan keek. 'Die mentale kracht gaat je niet helpen in de arena, knul,' zei hij.
Sterre
Ze kneep haar ogen lichtjes samen en nam Ty nog eens in zich op. 'District 12 is ronduit waardeloos,' zei ze vervolgens bot. 'Ik kom uit district 8. Textiel dus,' zei ze vervolgens en sloeg haar armen over elkaar, alsof ze wachtte tot hij een beledigende opmerking terug maakte.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Ty
Zijn blik gleed onverschillig opzij, naar het gezicht van het meisje. Waarom verbaasde haar ego hem totaal niet? 'Proficiat.' zei hij koel. 'Koop je een lolly en ga het vieren. Spoedig ben je toch dood, en wat heb je dan nog aan je kleine, miezerige textieldistrict?' vroeg hij zonder de ironie in zijn woorden te camoufleren. Eerlijk gezegd kon het hem niet interesseren dat hij haar nu misschien beledigd had. Hij had het namelijk nooit gehad op mensen die zo zelfingenomen waren.
Shai
Hanatarou kromp ineen, zijn teneergeslagen. Shai rechtte haar rug. 'Natuurlijk helpt het!' zei ze kortaf. 'Je kan niet overleven met enkel fysieke kracht. Je hebt wijsheid nodig. Indien je mentaal sterk bent kan je strikken leggen en je vijanden te slim af zijn.' ze vouwde haar armen voor haar borstkas.
Zijn blik gleed onverschillig opzij, naar het gezicht van het meisje. Waarom verbaasde haar ego hem totaal niet? 'Proficiat.' zei hij koel. 'Koop je een lolly en ga het vieren. Spoedig ben je toch dood, en wat heb je dan nog aan je kleine, miezerige textieldistrict?' vroeg hij zonder de ironie in zijn woorden te camoufleren. Eerlijk gezegd kon het hem niet interesseren dat hij haar nu misschien beledigd had. Hij had het namelijk nooit gehad op mensen die zo zelfingenomen waren.
Shai
Hanatarou kromp ineen, zijn teneergeslagen. Shai rechtte haar rug. 'Natuurlijk helpt het!' zei ze kortaf. 'Je kan niet overleven met enkel fysieke kracht. Je hebt wijsheid nodig. Indien je mentaal sterk bent kan je strikken leggen en je vijanden te slim af zijn.' ze vouwde haar armen voor haar borstkas.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Sylvian
Hij perste zijn lippen op elkaar en rolde kort met zijn schouders om zijn spieren wat losser te maken, waarna hij nog eens rondkeek. Hij moest iets doen. Bij het zien van de paar mensen die aan het worstelen waren- vooral beroeps, herkende hij Shai. Om de één of andere reden zorgde dat ervoor dat hij maar gewoon naar de plek toeliep, in de hoek van de zaal. Worstelen kreeg hij vast wel onder de knie, dacht hij hoopvol. Hij kwam achter het groepje tot stilstand en het duurde even voor hij iets zei. 'Ehh- hoi.'
Sterre
Bij het horen van de belediging die ze terugkreeg, verscheen er een fractie van een seconde een glimlach op haar gezicht. Die verborg ze echter meteen weer onder haar masker van woede en ze richtte haar blik op de tafel, waarna ze opnieuw wat water voor zich inschonk. 'Dat is waar,' zei ze vervolgens koel. 'Jou kunnen ze thuis tenmninste nog cremeren op een berg kolen.'
Robin en begeleiderman
De man grimaste en schudde kort zijn hoofd, alsof hij medelijden met Shai en Hanatarou had. 'Misschien, maar je vijanden slim afzijn en ontlopen kun je niet de hele spelen volhouden,' zei hij. 'Het Capitool wil gevechten zien en die zullen ze dus krijgen ook.' Hij keek kort naar Hanatarou. 'Ik zeg dit niet om jullie angst aan te jagen, alleen om jullie voor te bereiden,' zei hij, waarop Robin gedempt snoof. Toen ze iemand hoi hoorde zeggen keek ze op, waardoor ze de behoorlijk lange, slanke jongen zag staan die haar opnieuw aan haar korte lengte deed herinneren.
Hij perste zijn lippen op elkaar en rolde kort met zijn schouders om zijn spieren wat losser te maken, waarna hij nog eens rondkeek. Hij moest iets doen. Bij het zien van de paar mensen die aan het worstelen waren- vooral beroeps, herkende hij Shai. Om de één of andere reden zorgde dat ervoor dat hij maar gewoon naar de plek toeliep, in de hoek van de zaal. Worstelen kreeg hij vast wel onder de knie, dacht hij hoopvol. Hij kwam achter het groepje tot stilstand en het duurde even voor hij iets zei. 'Ehh- hoi.'
Sterre
Bij het horen van de belediging die ze terugkreeg, verscheen er een fractie van een seconde een glimlach op haar gezicht. Die verborg ze echter meteen weer onder haar masker van woede en ze richtte haar blik op de tafel, waarna ze opnieuw wat water voor zich inschonk. 'Dat is waar,' zei ze vervolgens koel. 'Jou kunnen ze thuis tenmninste nog cremeren op een berg kolen.'
Robin en begeleiderman
De man grimaste en schudde kort zijn hoofd, alsof hij medelijden met Shai en Hanatarou had. 'Misschien, maar je vijanden slim afzijn en ontlopen kun je niet de hele spelen volhouden,' zei hij. 'Het Capitool wil gevechten zien en die zullen ze dus krijgen ook.' Hij keek kort naar Hanatarou. 'Ik zeg dit niet om jullie angst aan te jagen, alleen om jullie voor te bereiden,' zei hij, waarop Robin gedempt snoof. Toen ze iemand hoi hoorde zeggen keek ze op, waardoor ze de behoorlijk lange, slanke jongen zag staan die haar opnieuw aan haar korte lengte deed herinneren.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Ty
Hij keek traag om, zijn linkermondhoek opgetrokken tot een zwakke grijns. 'Als er tenminste nog iets van mijn lichaam overblijft om te cremeren.' zei hij schouderophalend. 'Maar je bekijkt het alleszins van de positieve kant.' Hij draaide zich weer voor zich uit en keek om zich heen. Wat kon hij nu dan gaan doen? Boogschieten was nooit een van zijn sterke kanten geweest, maar dat kon hij nog bewaren voor later. Misschien moest hij maar iets gaan leren over het maken van schuilplaatsen.
Shai
'Maar dan nog is het mogelijk een contract te sluiten met een sterke tribuut die hem beschermt.' zei ze rustig. 'Dat valt ook onder mentaal sterk zijn.' voegde ze er koel aan toe. 'Nu, ga je ons nog wat bijleren?' vroeg ze vervolgens. Bij het zien van Sylvian betrok haar gezicht even. Hij wist van haar zwakke gezondheid af.
Hij keek traag om, zijn linkermondhoek opgetrokken tot een zwakke grijns. 'Als er tenminste nog iets van mijn lichaam overblijft om te cremeren.' zei hij schouderophalend. 'Maar je bekijkt het alleszins van de positieve kant.' Hij draaide zich weer voor zich uit en keek om zich heen. Wat kon hij nu dan gaan doen? Boogschieten was nooit een van zijn sterke kanten geweest, maar dat kon hij nog bewaren voor later. Misschien moest hij maar iets gaan leren over het maken van schuilplaatsen.
Shai
'Maar dan nog is het mogelijk een contract te sluiten met een sterke tribuut die hem beschermt.' zei ze rustig. 'Dat valt ook onder mentaal sterk zijn.' voegde ze er koel aan toe. 'Nu, ga je ons nog wat bijleren?' vroeg ze vervolgens. Bij het zien van Sylvian betrok haar gezicht even. Hij wist van haar zwakke gezondheid af.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Sterre
Ze snoof kort, maar zei niets meer. In plaats daarvan nam ze een aantal grote slokken water en zette ze het bekertje vervolgens weg. Haar blik gleed door de zaal heen en bleef hier en daar even hangen om te kijken hoe de andere tributen het deden. Daardoor zag ze hoe iemand van wie ze vergeten was waar hij vandaan kwam zijn mes in de muur gooide, in plaats van in het bord dat daarvoor bedoeld was.
Sylvian, Robin en begeleiderman
Hij keek kort naar Shai's gezicht, maar hij zei niets van het feit dat haar gezicht betrok bij het zien van zijn gezicht. Uiteindelijk wendde hij zijn blik weer af en keek hij van de begeleider naar Hanatarou. 'Gaan ze vechten?' vroeg hij, waarop Robin haar schouders ophaalde. De begeleider keek Sylvian met een felle blik aan. 'Worstelen,' verbeterde hij hem. 'Er zit een verschil tussen,' berispte hij hem. Vervolgens richtte hij zijn blik weer op Hanatarou. 'Je hebt net kunnen zien hoe je moet staan,' zei hij kortaf, duidelijk niet de moeite nemend het nog eens uit te leggen. Vervolgens dook hij op hem af en haakte hij zijn voet achter zijn enkel zonder hem de tijd te geven zich voor te bereiden.
Ze snoof kort, maar zei niets meer. In plaats daarvan nam ze een aantal grote slokken water en zette ze het bekertje vervolgens weg. Haar blik gleed door de zaal heen en bleef hier en daar even hangen om te kijken hoe de andere tributen het deden. Daardoor zag ze hoe iemand van wie ze vergeten was waar hij vandaan kwam zijn mes in de muur gooide, in plaats van in het bord dat daarvoor bedoeld was.
Sylvian, Robin en begeleiderman
Hij keek kort naar Shai's gezicht, maar hij zei niets van het feit dat haar gezicht betrok bij het zien van zijn gezicht. Uiteindelijk wendde hij zijn blik weer af en keek hij van de begeleider naar Hanatarou. 'Gaan ze vechten?' vroeg hij, waarop Robin haar schouders ophaalde. De begeleider keek Sylvian met een felle blik aan. 'Worstelen,' verbeterde hij hem. 'Er zit een verschil tussen,' berispte hij hem. Vervolgens richtte hij zijn blik weer op Hanatarou. 'Je hebt net kunnen zien hoe je moet staan,' zei hij kortaf, duidelijk niet de moeite nemend het nog eens uit te leggen. Vervolgens dook hij op hem af en haakte hij zijn voet achter zijn enkel zonder hem de tijd te geven zich voor te bereiden.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Ty
Zijn blik gleed even achterom om het gezicht van Sterre te observeren. Hij grijnsde. 'Je ziet er slim uit.' zei hij naar waarheid. 'Waarom zou je dan zoiets aanhalen? Wat bereik je er mee?' Hij draaide zich nu volledig naar haar toe. 'Of is er iets anders dat je probeert te verwezenlijken?' Zijn mondhoeken krulden zich op tot een flauwe grijns en hij vouwde zijn armen uit gewoonte achter zijn hoofd. Vervolgens keek hij haar sceptisch aan, zijn rechterwenkbrauw hoog opgetrokken. Zijn ogen fonkelden uitdagend.
Shai
Hanatarou wankelde even toen zijn voet onderuit gehaald werd. Voor hij echter achterover kon vallen, vouwden zijn vingers zich om de riemen van de begeleider en hij hervond zijn evenwicht meer. Shai glimlachte opgewekt. 'Yosh!' zei ze grijnzend. Hanatarou slikte even, maar duwde toen krachtig terug.
Zijn blik gleed even achterom om het gezicht van Sterre te observeren. Hij grijnsde. 'Je ziet er slim uit.' zei hij naar waarheid. 'Waarom zou je dan zoiets aanhalen? Wat bereik je er mee?' Hij draaide zich nu volledig naar haar toe. 'Of is er iets anders dat je probeert te verwezenlijken?' Zijn mondhoeken krulden zich op tot een flauwe grijns en hij vouwde zijn armen uit gewoonte achter zijn hoofd. Vervolgens keek hij haar sceptisch aan, zijn rechterwenkbrauw hoog opgetrokken. Zijn ogen fonkelden uitdagend.
Shai
Hanatarou wankelde even toen zijn voet onderuit gehaald werd. Voor hij echter achterover kon vallen, vouwden zijn vingers zich om de riemen van de begeleider en hij hervond zijn evenwicht meer. Shai glimlachte opgewekt. 'Yosh!' zei ze grijnzend. Hanatarou slikte even, maar duwde toen krachtig terug.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Sylvian en Robin en begeleiderman
De begeleider keek even verrast naar Hanatarou en deed een stap naar achteren om zijn evenwicht te herstellen. Vervolgens greep hij hem bij zijn polsen vast en duwde terug.
Sylvian keek zwijgend toe en ging vervolgens op de rand van het dikke matras zitten. Robin leek haast net zo verrast als de begeleider was.
Sterre
Ze keek hem eventjes met opgetrokken wenkbrauwen aan, maar richtte haar blik toen weer voor zich. 'Schijn kan bedriegen,' zei ze. 'Ik wilde gewoon weten of je net zo'n softie als de vorige tributen uit twaalf was,' voegde ze eraan toe.
De begeleider keek even verrast naar Hanatarou en deed een stap naar achteren om zijn evenwicht te herstellen. Vervolgens greep hij hem bij zijn polsen vast en duwde terug.
Sylvian keek zwijgend toe en ging vervolgens op de rand van het dikke matras zitten. Robin leek haast net zo verrast als de begeleider was.
Sterre
Ze keek hem eventjes met opgetrokken wenkbrauwen aan, maar richtte haar blik toen weer voor zich. 'Schijn kan bedriegen,' zei ze. 'Ik wilde gewoon weten of je net zo'n softie als de vorige tributen uit twaalf was,' voegde ze eraan toe.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Ty
Hij glimlachte onwillekeurig en draaide zich weer van haar weg. Even gleed zijn blik over zijn omgeving, voordat hij zijn ogen sloot. 'Probably,' lmompelde hij. 'maar is dat dan zo vreemd?' vroeg hij vervolgens koel, waarna hij zijn ogen weer opende. Er lag geen woede in, noch verdriet, noch enige andere emotie. Ze waren gewoon - onverschillig. 'We zijn jongeren die op het punt staan elkaar uit te moorden. 24 tributen, en slechts één daarvan zal het overleven.' Hij keek weer over zijn schouder om. 'Het is slecht je emoties op te kroppen. Iedereen is bang. Niemand voelt zich goed bij de gedachte mensen te vermoorden om zelf te overleven.' Hij vouwde zijn armen achter zijn hoofd.
Shai
Hanatarou keek de begeleider geschrokken aan en zette een wankele stap achteruit. Shai grimaste toen hij uiteindelijk toch zijn evenwicht verloor en op de grond viel. 'I watch this city burn. Therse dreams like ashes float away. Your voice I never heard. Only silence.' zong ze zacht.
Hij glimlachte onwillekeurig en draaide zich weer van haar weg. Even gleed zijn blik over zijn omgeving, voordat hij zijn ogen sloot. 'Probably,' lmompelde hij. 'maar is dat dan zo vreemd?' vroeg hij vervolgens koel, waarna hij zijn ogen weer opende. Er lag geen woede in, noch verdriet, noch enige andere emotie. Ze waren gewoon - onverschillig. 'We zijn jongeren die op het punt staan elkaar uit te moorden. 24 tributen, en slechts één daarvan zal het overleven.' Hij keek weer over zijn schouder om. 'Het is slecht je emoties op te kroppen. Iedereen is bang. Niemand voelt zich goed bij de gedachte mensen te vermoorden om zelf te overleven.' Hij vouwde zijn armen achter zijn hoofd.
Shai
Hanatarou keek de begeleider geschrokken aan en zette een wankele stap achteruit. Shai grimaste toen hij uiteindelijk toch zijn evenwicht verloor en op de grond viel. 'I watch this city burn. Therse dreams like ashes float away. Your voice I never heard. Only silence.' zong ze zacht.