Uitleg
Ook hier heb ik weer geen zin om een Intro te geven, dus begin ik maar meteen in de uitleg. Dit spel is haast exact hetzelfde als het spel wat op ning stond, alleen is 'The Black Knight' verdwenen. Allereerst is dit een rollenspel. Daarmee wil ik duidelijk maken dat je de keuze hebt uit enkele rollen waarvan er sommigen verplicht zijn. In dit spel zijn er overnieuw twee hoofdrollen. Die van de prinses en die van de zoon uit de adelfamilie. Ik speel geen van deze, dus maak je niet druk. Jullie kunnen - als jullie snel zijn - de belangrijkste persoontjes eruit kiezen. Nu even wat verdere uitleg. Dit verhaal speelt zich zoals je ziet aan de titel af in de Middeleeuwen. Het land wordt geregeerd door de wrede en sadistische 'King Luther'. King Luther heeft dus een dochter, die jullie mogen spelen. Op een dag wordt ze uitgehuwd aan een jongen die ze amper kent. Ze kan dan ook geen gevoelens voor hem hebben. Dit geldt ook voor de jongen, die net zoals de prinses tegen het huwelijk opziet. Jullie beslissen of ze uiteindelijk wel iets gaan krijgen of niet. Vele mensen willen King Luther van de troon schoppen, maar ze hebben geen idee hoe dit gaat lukken. Om het spel nog iets fictiever te maken komen er ook draken, heksen en tovenaars in voor. Maar - er wordt jacht op de draken gemaakt en heksen en tovenaars worden op de brandstapel gegooid. De heksen en tovenaars zijn dus verplicht om hun identiteit te verbergen. Dit was het zo'n beetje. Have fun ^^
De rollen:
*King Luther - King Luther is dus de persoon die over het land heerst. Hij is erg wreed en sadistisch en houdt van bloed vergieten. Daarom worden er ook vele evenementen georganiseerd zoals zwaardvechten op leven en dood en andere bloederige spectakels. Als iemand een wet van hem overtreed krijgt diegene zweepslagen, wat een van zijn sadistische ideeën was. [Mag iedereen spelen]
*De Prinses - In tegenstelling tot haar vader is de prinses een erg vredelievend persoon en tracht de dorpsbewoners zoveel mogelijk voor zijn toorn te beschermen. Ze wordt uitgehuwd, zoals je in de uitleg kon lezen.
*De zoon van de adelfamilie - Dit is dus de zoon van de adelfamilie, die verplicht wordt te trouwen met de prinses. Zijn vader is erg hebzuchtig en wil zoveel mogelijk macht verkrijgen. Ook deze jongen is redelijk vredelievend, hoewel hij als het echt nodig is best geweld durft te gebruiken.
*De wachters - De wachters zijn gewone personen die op het kasteel werken als wachter van de prinses en de koning. Ze zijn erg gehoorzaam en doen alles wat de koning van hen vraagt, ook al doen ze dit soms met tegenzin. [0/2]
*De tovenaars en heksen - De tovenaars en heksen zien eruit als gewone personen, hoewel ze een groot geheim moeten verbergen willen ze niet op de brandstapel terecht komen. Ze leiden meestel een leven vol actie. [1/2]
*Het gewone volk - Hier heb ik niet veel over te vertellen. Het zijn gewone dorpelingen. Sommigen kunnen echter wel een leven vol actie leiden doordat ze een tovenaar of heks in hun huis verbergen. [0/2]
*Drakenjagers - Zij werken in dienst van de koning en verdrijven, of vermoorden, draken die het dorp vernielen. Dit is meestal risicovol omdat er vele doden vallen, maar het zijn dan ook de moedigste mannen of vrouwen uit het dorp. [1/2]
Invullen
Naam:
Geslacht: [F and M]
Leeftijd: [Tussen de 15 en 17]
Uiterlijk:
Rol:
Extra:
Speelt:
De spelers:
Naam: Ceion Clawrence
Geslacht: M
Leeftijd: 17
Uiterlijk: http://hizuki24.deviantart.com/art/powe ... s-57173767
Rol: Zoon van adelfamilie
Extra: You'll see ^^
Speelt: Leenn
Naam: Ceder Shaners
Geslacht: F
Leeftijd: 15
Uiterlijk: http://hizuki24.deviantart.com/art/Ange ... 0#comments
Rol: Magiër
Extra: You'll see XD
Speelt: Leenn
Naam: Fanaa
Geslacht: F
Leeftijd: 16
Uiterlijk: http://xexistence.deviantart.com/#/d2vm2do
Rol: Prinses
Extra: -
Speelt: Floor
Naam: Alex Sun
Geslacht: M
Leeftijd: 16
Uiterlijk: http://xexistence.deviantart.com/#/d1cpzf [Zonder de staart en kattenoren dus xd]
Rol: Gewone Volk
Extra: Hij leeft op straat.
Speelt: Floor
[Game] Back to the Middle-ages ~
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Uhu xd
Snif.
Vaarwel ning xd
Ik vul mijn lijstjes wel weer even opnieuw in.
Naam: Fanaa
Geslacht: F
Leeftijd: 16
Uiterlijk: http://xexistence.deviantart.com/#/d2vm2do
Rol: Prinses
Extra: -
Speelt: Floor
Naam: Alex Sun
Geslacht: M
Leeftijd: 16
Uiterlijk: http://xexistence.deviantart.com/#/d1cpzf [Zonder de staart en kattenoren dus xd]
Rol: Gewone Volk
Extra: Hij leeft op straat.
Speelt: Floor
Snif.
Vaarwel ning xd
Ik vul mijn lijstjes wel weer even opnieuw in.
Naam: Fanaa
Geslacht: F
Leeftijd: 16
Uiterlijk: http://xexistence.deviantart.com/#/d2vm2do
Rol: Prinses
Extra: -
Speelt: Floor
Naam: Alex Sun
Geslacht: M
Leeftijd: 16
Uiterlijk: http://xexistence.deviantart.com/#/d1cpzf [Zonder de staart en kattenoren dus xd]
Rol: Gewone Volk
Extra: Hij leeft op straat.
Speelt: Floor
People holding grudges should be holding hands.
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
Alex – Intro
Het felle licht van de zon verjaagde eindelijk de kille duisternis uit het eenzame straatje. De jongen, die ver weg in een hoekje gekropen zat, opende opgelucht zijn ogen en streek de zwarte haren uit zijn gezichtsveld. Hij had wel geprobeerd te slapen, maar het geluid van de ratten die hier overal rond leken te scharrelen en de harde regenbui hadden hem daar zoveel mogelijk van proberen te weerhouden. Dat was dan ook de reden dat hij maar een paar, veel te korte, uurtjes had kunnen slapen en zelfs toen was hij om het half uur wakker geschrokken van iets dat de beklemmende stilte van de nacht doorbrak. Bladeren die door de wind ritselden, het geluid van een vuilnisbak die omviel, ongedierte dat vlak langs hem heen kroop... Er waren genoeg dingen te bedenken. Hij stond kreunend op en strekte zijn stijf geworden spieren. Zijn broek was nat van het water dat zich in een plas naast zijn zogenaamde slaapplek opgehoopt had. Toch was hij blij met deze plek, hij had het slechter kunnen treffen. Hij kende genoeg andere daklozen - hij vermeed het woord zwerver zoveel mogelijk, daar had hij nog wel genoeg zelfrespect voor - die ergens aan de rand van de stad zaten, waar het geluid van roofdieren te horen was en een koude wind hen het leven zuur maakte. Hij mocht zichzelf gelukkig prijzen, dacht hij grimmig. Ouders had hij al heel lang niet meer, die waren jaren geleden gestorven aan een stomme griep die de stad geplaagd had. Ze waren dan ook niet de enige slachtoffers geweest. Hij had nog nooit om ze gehuild, gewoon omdat hij daar de behoefte niet toehad. Zijn band met hen was nooit erg sterk geweest, ze waren meer als vreemdelingen die onder hetzelfde dak leefden. Hij trok de eigenlijk veel te dunne jas stevig om zijn lichaam en schudde zijn haren droog. Zo goed als, tenminste. Hij wreef kort in zijn ogen om de slaap uit zijn geest te verdrijven en rekte zijn armen zover mogelijk boven zijn hoofd.
Het felle licht van de zon verjaagde eindelijk de kille duisternis uit het eenzame straatje. De jongen, die ver weg in een hoekje gekropen zat, opende opgelucht zijn ogen en streek de zwarte haren uit zijn gezichtsveld. Hij had wel geprobeerd te slapen, maar het geluid van de ratten die hier overal rond leken te scharrelen en de harde regenbui hadden hem daar zoveel mogelijk van proberen te weerhouden. Dat was dan ook de reden dat hij maar een paar, veel te korte, uurtjes had kunnen slapen en zelfs toen was hij om het half uur wakker geschrokken van iets dat de beklemmende stilte van de nacht doorbrak. Bladeren die door de wind ritselden, het geluid van een vuilnisbak die omviel, ongedierte dat vlak langs hem heen kroop... Er waren genoeg dingen te bedenken. Hij stond kreunend op en strekte zijn stijf geworden spieren. Zijn broek was nat van het water dat zich in een plas naast zijn zogenaamde slaapplek opgehoopt had. Toch was hij blij met deze plek, hij had het slechter kunnen treffen. Hij kende genoeg andere daklozen - hij vermeed het woord zwerver zoveel mogelijk, daar had hij nog wel genoeg zelfrespect voor - die ergens aan de rand van de stad zaten, waar het geluid van roofdieren te horen was en een koude wind hen het leven zuur maakte. Hij mocht zichzelf gelukkig prijzen, dacht hij grimmig. Ouders had hij al heel lang niet meer, die waren jaren geleden gestorven aan een stomme griep die de stad geplaagd had. Ze waren dan ook niet de enige slachtoffers geweest. Hij had nog nooit om ze gehuild, gewoon omdat hij daar de behoefte niet toehad. Zijn band met hen was nooit erg sterk geweest, ze waren meer als vreemdelingen die onder hetzelfde dak leefden. Hij trok de eigenlijk veel te dunne jas stevig om zijn lichaam en schudde zijn haren droog. Zo goed als, tenminste. Hij wreef kort in zijn ogen om de slaap uit zijn geest te verdrijven en rekte zijn armen zover mogelijk boven zijn hoofd.
People holding grudges should be holding hands.
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
Ceion - Intro
De opkomende zon verdreef de duisternis van de nacht op een verbazingwekkende snelheid, zoals altijd in de zomer. Verderop ontwaakte het dorp. Markten werden geopend en mensen verlieten hun huis om de geur van de natuur die gepaard ging met de geur van etenswaren op te snuiven. Het lange gras streek langs zijn benen en middel en een zwoel briesje liet zijn haren opvliegen. Zijn ogen gleden langzaam over zijn omgeving. Hij zat op een heuvel die uitkeek over het dorp en het rijk van koning Luther. Het was een plek waar hij bijna elke ochtend doorbracht. 'C-ceion?' de jongen keek niet om bij het horen van zijn naam. Zijn blik bleef strak voor zich gevestigd. 'Wat is er, December?' vroeg hij. Zoals altijd klonk zijn stem schor. Nooit helder of luid. 'Papa wil je spreken.' zei het meisje. Naderende voetstappen toonden aan dat zijn kleine zusje naar hem toeliep en niet veel later stond ze voor hem. Haar lange, blonde haren golfden lichtjes en haar smaragdgroene ogen keken hem nieuwsgierig aan. Ze leek precies op haar vader. Op zijn vader. Hij wou nog steeds niet bekennen dat het ook zijn vader was. Ze waren gewoon te verschillend. Allereerst leken ze helemaal niet op elkaar van uiterlijk (een vreemdeling zou nooit zeggen dat ze familie waren), maar ook van karakter waren ze totaal verschillend. Zijn vader was een gierige, zelfzuchtige en norse man. Hij hield van macht, en deed er dan ook alles voor die te verkrijgen. Hij zou zelfs zijn eigen kinderen vermoorden, bij wijze van spreken. Ceion daarentegen interesseerde zich maar in weinig dingen, en macht behoorde niet tot die dingen. Ook het dorp en het bestuur van de koning - waar men van beweerde dat dat alles behalve goed was - interesseerde hem niet. Hij werd altijd als vaag, mysterieus en onverschillig beschreven. Een gesloten boek dat niet makkelijk geopend werd. 'Papa zegt dat hij groot en goed nieuws heeft.' vervolgde December toen ze nog steeds geen reactie kreeg van haar broer kreeg. Ceion wendde zich tot zijn jongere zusje en glimlachte zwak naar haar. December beantwoordde zijn glimlach met nog een bredere, stralendere glimlach. Ceion zuchtte onhoorbaar. Hij was zich al lang bewust van het grote nieuws. Hij had het al langer zien aankomen. De prinses was uitgehuwelijkt. Aan hem. Hij zou de volgende heerser van dit land worden als de tijd rijp was. Helaas kon hem dat evenmin schelen als de heerschappij van koning Luther en macht. December aarzelde even, maar ging vervolgens naast hem in het gras zitten. 'Waar kijk je naar?' vroeg ze. Ceion volgde haar bewegingen een lange tijd alvorens hij zijn jonge zusje vastgreep en haar op zijn schoot trok. Ja, hij interesseerde zich in weinig dingen. Maar zijn 6-jarige zusje was één van die dingen. Net zoals elke oudere broer zijn jongere zusje wou beschermen. December giechelde en keek om naar Ceion. 'De stad,' antwoordde hij. 'Ik kijk naar de stad.' December knikte zwak, maakte zich los uit zijn broers greep en stond op, waarna ze zijn hand vastpakte en hem in een zwakke poging trachtte recht te trekken. 'Kom,' zei ze. 'Kom mee!' Na een zucht geslaakt te hebben stond hij op en klopte het vuil van zijn kleding. Een nieuwe dag vol onverwachte wendingen was aangebroken...
De opkomende zon verdreef de duisternis van de nacht op een verbazingwekkende snelheid, zoals altijd in de zomer. Verderop ontwaakte het dorp. Markten werden geopend en mensen verlieten hun huis om de geur van de natuur die gepaard ging met de geur van etenswaren op te snuiven. Het lange gras streek langs zijn benen en middel en een zwoel briesje liet zijn haren opvliegen. Zijn ogen gleden langzaam over zijn omgeving. Hij zat op een heuvel die uitkeek over het dorp en het rijk van koning Luther. Het was een plek waar hij bijna elke ochtend doorbracht. 'C-ceion?' de jongen keek niet om bij het horen van zijn naam. Zijn blik bleef strak voor zich gevestigd. 'Wat is er, December?' vroeg hij. Zoals altijd klonk zijn stem schor. Nooit helder of luid. 'Papa wil je spreken.' zei het meisje. Naderende voetstappen toonden aan dat zijn kleine zusje naar hem toeliep en niet veel later stond ze voor hem. Haar lange, blonde haren golfden lichtjes en haar smaragdgroene ogen keken hem nieuwsgierig aan. Ze leek precies op haar vader. Op zijn vader. Hij wou nog steeds niet bekennen dat het ook zijn vader was. Ze waren gewoon te verschillend. Allereerst leken ze helemaal niet op elkaar van uiterlijk (een vreemdeling zou nooit zeggen dat ze familie waren), maar ook van karakter waren ze totaal verschillend. Zijn vader was een gierige, zelfzuchtige en norse man. Hij hield van macht, en deed er dan ook alles voor die te verkrijgen. Hij zou zelfs zijn eigen kinderen vermoorden, bij wijze van spreken. Ceion daarentegen interesseerde zich maar in weinig dingen, en macht behoorde niet tot die dingen. Ook het dorp en het bestuur van de koning - waar men van beweerde dat dat alles behalve goed was - interesseerde hem niet. Hij werd altijd als vaag, mysterieus en onverschillig beschreven. Een gesloten boek dat niet makkelijk geopend werd. 'Papa zegt dat hij groot en goed nieuws heeft.' vervolgde December toen ze nog steeds geen reactie kreeg van haar broer kreeg. Ceion wendde zich tot zijn jongere zusje en glimlachte zwak naar haar. December beantwoordde zijn glimlach met nog een bredere, stralendere glimlach. Ceion zuchtte onhoorbaar. Hij was zich al lang bewust van het grote nieuws. Hij had het al langer zien aankomen. De prinses was uitgehuwelijkt. Aan hem. Hij zou de volgende heerser van dit land worden als de tijd rijp was. Helaas kon hem dat evenmin schelen als de heerschappij van koning Luther en macht. December aarzelde even, maar ging vervolgens naast hem in het gras zitten. 'Waar kijk je naar?' vroeg ze. Ceion volgde haar bewegingen een lange tijd alvorens hij zijn jonge zusje vastgreep en haar op zijn schoot trok. Ja, hij interesseerde zich in weinig dingen. Maar zijn 6-jarige zusje was één van die dingen. Net zoals elke oudere broer zijn jongere zusje wou beschermen. December giechelde en keek om naar Ceion. 'De stad,' antwoordde hij. 'Ik kijk naar de stad.' December knikte zwak, maakte zich los uit zijn broers greep en stond op, waarna ze zijn hand vastpakte en hem in een zwakke poging trachtte recht te trekken. 'Kom,' zei ze. 'Kom mee!' Na een zucht geslaakt te hebben stond hij op en klopte het vuil van zijn kleding. Een nieuwe dag vol onverwachte wendingen was aangebroken...
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
En mysterieus, niet?
Best wel mooi?
Ik voel me beledigd.
Hij moet prachtig zijn xd
Jouw intro's zijn altijd prachtig.
Vandaag had ik die intro tijdens de les uitgeschreven.
Remy trachtte voortdurend te raden wat ik vervolgens zou schrijven.
Toen ik schreef 'mensen verlieten hun huizen om de geur van de natuur die gepaard ging met de geur van' zei hij 'verse vis op te snuiven'.
Ik: 'Remy, mensen snuiven de geur van vis niet graag op.'
Best wel mooi?
Ik voel me beledigd.
Hij moet prachtig zijn xd
Jouw intro's zijn altijd prachtig.
Vandaag had ik die intro tijdens de les uitgeschreven.
Remy trachtte voortdurend te raden wat ik vervolgens zou schrijven.
Toen ik schreef 'mensen verlieten hun huizen om de geur van de natuur die gepaard ging met de geur van' zei hij 'verse vis op te snuiven'.
Ik: 'Remy, mensen snuiven de geur van vis niet graag op.'
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06
-
xFairytale
- Diamanten lid
- Berichten: 12177
- Lid geworden op: 29 mei 2010, 08:18
-
xHolyPoepiesaus
- Diamanten lid
- Berichten: 12078
- Lid geworden op: 06 mei 2010, 13:06